Welcome to Australia and the new host family!

Wow en daar was ik dan, na nog 8 uurtjes in het vliegtuig zomaar aangekomen in Australië op dinsdag 21 maart! (Echt geen besef! Nog steeds niet trouwens.)

Ik zit nu op mn eigen bed, in mn eigen appartementje hier (4 meters verwijderd van "the mainhouse".) dood en dood moe dit reisblog te schrijven, maar nu is alles nog het verst in het geheugen, dus dit zal en moet NU aangezien ik het geheugen heb van een goudvis af en toe.

Eenmaal aangekomen op het vliegveld in Australië ging alles eigenlijk heel snel, ik was zo door de paspoortcheck heen, had binnen 5 minuten mn koffers en liep de hal uit. Ik wist niet wat me over kwam dat alles zo snel ging. Maar goed, niet te vroeg juichen natuurlijk. Want toen moest ik nog een wit T-shirt vinden die een bord met AIFS (Au Pair organisatie.) omhoog houdt, en dat T-shirt zou ik gaan vinden bij the meeting point. Oke, waar is the meeting point? Na zo'n ongeveer 5 keer heen en weer te hebben gelopen met die veels te zware koffers, toch maar mijn trots opzij gezet om het gewoon te gaan vragen aan iemand met als conclusie er achter komen dat ik echt al 5 x langs koeienletters: MEETING POINT ben gelopen, komt door de jetlag zal ik maar zeggen, kan ik niks aan doen. Oke, eenmaal bij the meeting point was er geen wit T-shirt met het bordje AIFS, ik dacht misschien staat het witte T-shirt bij de arrival hall waar ik uit ben gekomen. ook daar was het witte T-shirt nergens te bekennen. Nog maar een keer de e-mail doorlezen of ik wel echt hier moest staan, en ja dat moest ik.. als er problemen waren en ik kon die gene niet vinden of wat dan ook, dan kon ik een nummer bellen, nog maar 1 keer heen en weer gelopen van arrival hall naar meeting point. nog steeds geen wit T-shirt en inmiddels was ik al weer een uur geland. Dus ik bellen, lukte niet! Iets met een nederlands telefoon nummer naar een australische ofzo, geen idee! Oke, telefoonapparaat zoeken in de hal van het vliegveld. Found it! Shit, bellen kost geld.. australisch geld.. had ik nog niet! Oke, weer terug naar het meeting point waar ik 10 minuten voor mezelf uit heb zitten staren: wat ga ik doen met mn leven nu? Na die 10 minuten kreeg ik de geniale ingeving om de mail nog een keer te lezen en er vervolgens achter te komen dat dat een gratis nummer is en helemaal geen geld kost, en dat ik dus ook helemaal geen geld nodig had voor zo'n apparaat!! Met veel moeite mijzelf weer omhoog gehesen (was behoorlijk moe na 2 nachten geen slaap.) en jahoor!! Wat zit daar onderuit gezakt met een bordje verstopt achter mij? HET WITTE T-SHIRT! Gelukkig! Het witte T-shirt had er duidelijk geen zin in, en er kwam geen boe of bah vanaf, ik kon achter dr aan lopen en dat was het, beetje vreemd. Door haar werd ik naar het hostel in Sydney gebracht waar ik de komende dagen tot vrijdag zou verblijven.

De eerste keer ooit dat ik verbleef in een hostel, ik was de eerste op de kamer dus ik kon heerlijk als eerste een goed bed kiezen. Ik was zo moe en het liefste wou ik gelijk gaan slapen maar dat kan natuurlijk niet midden op de dag want dan kom ik nooit van mn jetlag af. Oh en man wat kan een mens blij zijn na 2 dagen met een douche!! Heel fijn! Totdat ik erachter kwam nadat ik al gedoucht had dat het handig zou zijn geweest als ik een handdoek had mee genomen... Had niks mee genomen uit NL aan handdoeken, helemaal vergeten... Ah fijn, een blouse werkt ook best als handdoek.. Daarna om maar wakker te blijven, all by myself rondjes lopen in Sydney, geen groot succes, begon bijna te slaapwandelen.

Toen ik na mijn "fantastische" wandeling terug kwam was er een zwitsers meisje aangekomen in de kamer. (had een kamer met 6 bedden, dus ook 5 onbekende mensen erin.) Daar ben ik samen mee gaan avond eten even snel en daarna gelijk het bed in om 20:00, ik heb niet eens meer gehoord dat er 's nachts nog meer mensen aangekomen waren in de kamer! 

Woensdag werd er vanuit het hostel een Beach wandeltocht georganiseerd en konden we een wandeling maken langs een aantal beaches in Sydney met als afsluiter: Bondi Beach! (bekendste strand van Sydney) Ik wou graag nieuwe mensen leren kennen om niet weer alleen op pad te moeten dus gelijk mee gegaan! 2 andere nederlandse meiden leren kennen (backpackers, iedereen in dat hostel is een backpacker). Was erg leuk en gezellig! Ook gelijk verbrand natuurlijk, denken dat het allemaal wel mee valt met die zon.. niet dus!! Smeren! Het weer hier in Sydney is de laatste dagen wel een beetje wisselvallig en kan zomaar omslaan, zo lagen we bij Bondi Beach en 5 minuten later onweerde het en regende het keihard! Daarna hebben we de verkeerde bus genomen en kwamen we aan de hele andere kant uit van Sydney i.p.v. ons hostel, ik was gelukkig nog helemaal niet moe van de beach wandel (kuch!). Maar wat wel een gelukje was, was dat we langs het opera house kwamen! Doe je dat gelijk ook maar even! Eenmaal daar aangekomen begon het echt te stort regenen en hebben we moeten schuilen onder het opera house, ach dat is weer een keer wat anders toch dan foto's van het opera house met een blauwe lucht?! Ik kan zeggen dat ik er onder geschuild heb voor de regen (check!). 

Donderdag had ik mijn eerste oriëntatie dag van AIFS. Om 08:30 moest ik bij de AIFS office zijn, dit was 15 minuten lopen vanaf het hostel, wonder boven wonder ben ik in 1 keer goed gelopen, was ik op tijd en ook nog is de eerste!!! (De wonderen zijn de wereld nog niet uit zeg.) In mijn groepje zaten drie andere (duitse) au pair meiden. We hebben informatie gehad tot half 12, toen naar de ANZ bank om mn bankaccount te regelen en van half 2 tot 5 hebben we first aid for children gehad. Ik was kapot, mn goudvissenbrein ontplofte, zoveel informatie wat je in een keer moet op slaan... In het hostel aangekomen heb ik niet eens meer avond gegeten, ben in mn bed gaan liggen en gaan slapen!! (jetlag...)

Vrijdag, vandaag dus! de dag dat ik naar de host family ga!! Maar eerst nog een ochtend oriëntatie gehad, weer om 8:30 aanwezig tot 12. Daarna vrije tijd en wachten totdat ik kon gaan. Phil (host dad) zou mij komen ophalen op het treinstation en samen naar Penrith reizen met de trein zodat ik gelijk kon zien als ik een dag vrij ben hoe ik moet reizen. Heel gek, maar ik was niet eens echt zenuwachtig ofzo, enige waar ik bang voor was, was dat ik hem niet zou herkennen en niet kon vinden! Dat was niet het geval, hij had mij al zien zitten van afstand en tikte me aan, ik kreeg gelijk een dikke knuffel en kus en werd verwelkomt in Australia! Ik kreeg gelijk een kop thee waar ik uit beleefdheid te snel (waarom doe je ook zoiets uit beleefdheid, slaat echt nergens op... ) uit begon te drinken en mn mond verbrandde! Geweldig.. Verder was ik er ook bang voor dat het awkward zou worden en er geen gesprek zou zijn, dit was zeker niet het geval, we hebben de hele treinreis zitten kletsen over van alles, de meiden, sporten, school enzovoort. Het laatste stukje van de trein naar huis was met de auto, mijn auto (!) werd er gelijk bij gezegd. Wel liet die nog even zien wat de auto te verduren heeft gehad met de vorige au pair (die na 5 weken is vertrokken omdat het niet helemaal klikte en niet helemaal goed ging), de voorkant heeft een enorme deuk, de zijkanten grote krassen en de linker spiegel was er helemaal af geweest... Als mij dit maar niet gebeurd!! haha.

Thuis aangekomen kon ik mn spullen uitpakken in mn eigen huisje en Phil ging de meiden halen van de naschoolse opvang, en fish and chips halen als special meal for the friday night! Toen de meiden thuis kwamen kreeg ik gelijk een dikke knuffel, heel erg lief! Daarna kreeg ik een erg warm welkom. Ze stonden buiten met hun eigen gemaakte nederlandse vlaggen en zeiden in koor: "Welcome to Australia Moyra!" Binnen hingen er slingers en ballonnen met de nederlandse kleuren en een nederlandse welkomst tekst! Ook kreeg ik kadootjes van ze en hadden ze van alles in het oranje gehaald voor me! Ik zal ook foto's hier plaatsen van de ontmoeting met de meiden, de beach wandeltocht en een foto van het hostel. als je op het kopje Foto's klikt bovenaan, en het album "Au pair" aan klikt, komen ze van zelf te voorschijn!

Daarna lekker fish and chips gegeten met allemaal verschillende soorten vis, en 1 special one, but that was a surprise, hij zou me vertellen wat het was als ik het opgegeten had. Dus ik heb het opgegeten en vond het erg lekker smaken, wat bleek het nou te zijn, schapen-maag!! Wat heel erg lijkt op gefrituurde krab.. haha! Dus oke ik kan vandaag zeggen dat ik schapen-maag heb gegeten. (I can give this a check, but it was not on my bucketlist... haha) Na het eten kreeg ik een concert van de meiden met dansjes en jurkjes en als afsluiter ijs! Ik kon me geen beter welkom wensen! Wat een aardige mensen en lieve meiden!! 

Nu stop ik echt met slapen... typen bedoel ik! moet je na gaan, zo moe ben ik nu haha! ik stop nu dus met typen, anders wordt het ook veel te lang haha. En ik ben al bijna 3 keer in slaap gevallen tijdens dit enorme verhaal. Alle spanning van de afgelopen dagen komt er nu ineen keer uit, daarom ben ik denk ik zo moe..

Ik hoop dat jullie het weer leuk vonden om te lezen (en foto's te kijken!) En ik denk na het weekend hoe alles is gegaan, ik nog wel een (wat kortere) update zal plaatsen!