Op naar het Noorderlicht!

Nou, daar was ik weer, na 5 jaar geen reisblogs werd het toch maar weer eens tijd haha.

Dit wordt namelijk als het goed is ook wel zo'n mooie reis dat dit wel de moeite waard is om even wat over te schrijven, dus bij deze. Ik zit momenteel in de oude lullen stoel (zoals Mikal deze stoelen noemt) deze reisblog te schrijven. Mikal is de houtkachel aan het aansteken en gaat daarna het avond eten maken, zalm, gebakken aardappeltjes en sla. Goed voor elkaar of goed voor elkaar? Haha!

Mikal is een vriend die ik ken van de basisschool uit groep 1/2. Daarna is hij verhuisd naar Oldenzaal en hebben we elkaar verder niet meer gesproken. Toen ik in Australië zat, kregen we weer contact via social media en spraken we elkaar weer. En zo ook afgelopen november/december over het Noorderlicht en Noorwegen en hoe graag Mikal daar weer heen wou, hij is er al 2 keer eerder geweest. Maar dat die niet zo goed wist met wie en hoe en wat, zijn ouders gingen in december al, zijn vriendin is te druk met studeren dus het zat er eigenlijk allemaal even niet in. Dus ik zei voor de grap, ik wil wel met je mee, aangezien het noorderlicht al heeeel lang op mijn lijstje staat wat ik heel graag wil zien. En zo is het grapje eigenlijk toch wel heel erg realiteit geworden, zijn we in Noorwegen aangekomen en zitten we nu in de oude lullen stoel met -19 op de termometer buiten!

Over aangekomen gesproken... Ik had gister even weinig hoop dat we überhaupt hier zouden aankomen. Wat een reis! Mikal die zat om 6.24 uur vanuit Oldenzaal in de trein naar Apeldoorn richting Utrecht. Papa heeft mij super lief 's ochtends vroeg om 6.45 opgehaald om naar het station te brengen zodat ik ook om 7.14 met een grote koffer, kleine koffer en rugzak in diezelfde trein kon aansluiten. Ik begrijp toch trouwens niet hoe mensen dat allemaal doen met die koffers, wat een gedoe. Ze rollen alle kanten op, iedereen z'n tenen lopen gevaar bij mij in de buurt en laat staan als je dus bij het overstappen in Utrecht midden in de spits een trap er mee op moet sjouwen... Ach ja, ochtend gymnastiek weer gehad. In de trein richting Utrecht zei ik jeetje, wat loopt dit toch allemaal gesmeerd, ik ben op tijd, ik heb je kunnen vinden in de trein, we zitten bij elkaar, wat kon er nu nog mis gaan? Niet veel toch? Toen begon het, ons reisadvies was komen te vervallen. We zoeken in Utrecht een nieuwe trein uit dus als dat alles is, helemaal niks aan de hand. Die trein had 15 minuten vertraging maar ook dat konden we nog wel hebben, onze vlucht ging pas om 10.40 dus nee dit kwam allemaal wel goed.

Eenmaal op Schiphol aangekomen bleek onze vlucht 40 minuten vertraagd te zijn. Mmh.. Onze overstap in Oslo was twee uur en tijdens het vliegen halen we misschien ook wel weer wat tijd in, komt vast goed. Nog even een muffin en een flesje water en we zijn er helemaal klaar voor. We zouden in Oslo wel even een lunch halen. Op Schiphol moesten we 3 x van gate wisselen waardoor ik natuurlijk mijn waterflesje waar ik één slok uit gedronken had alweer kwijt was. Verder kwam ik er ook achter dat het warme vestje die ik speciaal gekocht had voor deze reis nog thuis aan de kapstok hing... achja, kan gebeuren. Eenmaal in het vliegtuig was ik vrij snel in slaap gevallen aangezien ik die avond er voor nog tot 2 uur wakker was geweest omdat ik nog een koffer moest in pakken. De wekker stond woensdag om 5:30 dus erg veel slaap had ik niet gehad. Denk je even rustig wakker te worden zegt Mikal dat die slecht nieuws heeft. Ze hadden net omgeroepen dat we in verband met een zware sneeuwstorm en extreme mist op Oslo dat we niet konden landen. Dus vlogen we door naar Rogaland, dit is weer 45 minuten terug. We mochten het vliegtuig helaas niet uit, dus we bleven wachten in het vliegtuig. Tot 3 keer aan toe werd er omgeroepen dat alle checks weer waren gedaan en we eindelijk weer door konden en dat ze daarna nog geen twee minuten later weer om riepen dat ze toch weer bericht hadden gekregen dat we nog niet naar Oslo mochten en de motoren weer uitgezet werden. Uiteindelijk hebben we bijna 3 uur lang aan de grond gestaan in een benauwd en warm vliegtuig zonder eten en drinken. Want ja, lunchen zouden we wel in Oslo doen haha. Toen we eindelijk door mochten vliegen was de blijdschap ook wel groot!

In Oslo was het één grote chaos, alle vluchten waren ge cancelled, vertraagd of kwamen niet meer aan. Onze vlucht voor de overstap was daarbij ook compleet verdwenen. Stond nergens meer op een bord, kregen ook via de vlucht maatschappij geen informatie meer op onze telefoons en de rij van de vluchtmaatschappij op de airport die was zo lang dat we bijna zelf naar Tromso konden lopen. Op gegeven moment kregen we door dat we naar de gate A10 mochten gaan en dat die met 30 minuten zou gaan. Dus rennen! Daar was het weer één grote chaos en stond onze vlucht niet bij die gate op het bord... Wederom wisten we weer helemaal niks... Omdat we net ineens heel snel naar een gate moesten rennen en ik net een flesje water (dacht ik) had gekocht, was mijn flesje nogal door elkaar geschud. Dus wij staan gezellig met wat andere mensen te kletsen in een veel te drukke ruimte ivm alle reizigers en wil ik lekker even een slok water nemen, want daar hadden we nu blijkbaar uitgebreid de tijd voor. Bleek ik spa rood te hebben gekocht. Iedereen in een straal van 5 meter heeft dit gevoeld... Spoot weer echt alle kanten op... fijn, heel fijn. Lekker genant weer haha.

Het duurde en het duurde maar, we wisten nog steeds helemaal niks. Ik begon uit wanhoop maar het liedje van frozen: Into the unknoooooown te zingen, haha. Want ja, wij zaten op dit moment ook wel in de unknown, gaan we op vakantie of gaan we het niet, haha. Tot we ineens een berichtje kregen dat we naar A19 moesten! Hehe, gelukkig! We gaan vanavond toch nog die kant op. 19:10 mochten we boarden!! Nou dan zou het allemaal wel goed komen toch. Eenmaal in het vliegtuig gaat het vaak toch altijd wel snel dat je vertrekt.. Helaas, uiteindelijk gingen we 21 uur pas de lucht in. Iets met een groepje indische reizigers die nog bij de gate A10 stonden en daarna een reiziger die niet was komen opdagen maar de koffer die wel al in het vliegtuig had zitten, die moest er weer uit natuurlijk. Zou die nu nog steeds bij de gate A10 staan? Haha.

Iets voor 23 uur kwamen we dan eindelijk aan op Tromso! Wat een feest! Het bedrijf die de auto's verhuurt gaat om 23 uur dicht. Dus Mikal is snel naar het auto verhuur bedrijf gegaan en ik ben de koffers gaan opwachten. We hebben een mooie Toyota Carolla of zoiets. Vrij nieuwe auto MET stoelverwarming, heeel erg fijn haha. Toen we aankwamen was het namelijk -16 graden. Ze strooien hier trouwens geen zout over de paden, maar grind. Hierdoor is het niet zo glad, heb ik van Mikal vernomen. Nadat we de auto geïnspecteerd hadden en de navigatie hadden ingesteld zijn we gauw nog even langs een avond winkel gereden om diepvries pizza's te halen en broodjes voor morgen ochtend. Maar MIJN GOD, wat is het hier duur... Er was bijvoorbeeld een diepvries pizza van 18 euro... Hallo hey... Wij hadden de goedkopere, omgerekend  €7,50 per pizza. Nog heel erg duur natuurlijk voor een diepvries pizza maar goed. Dat wisten we van te voren. 

Vanaf de winkel naar ons huisje is het ongeveer 50 minuten rijden. Onderweg was het trouwens pik donker. Hier en daar zag ik wel een prachtige besneeuwde boom. Maar voor de rest, heel veel sneeuw op en naast de weg. Ik heb trouwens ook een nieuw goal wat ik meegemaakt wil hebben hier in Noorwegen. Ik wil heel graag een Moose (Eland in het Nederlands) zien. Deze worden wel 3 meter groot! Overal staan ook bordjes naast de weg met: Moose danger. Dus die hoop ik echt aankomende week een keer gezien te hebben!

Toen we aankwamen bij ons huisje stond de bnb eigenaar, Arild ons al op te wachten. Hij heeft ons een rondleiding gegeven door het huisje en hoe we alles moeten gebruiken. Hier naast mij ligt dan ook een geplastificeerd recycling guide. Zo hebben we 5 verschillende kleuren vuilniszakken waar alles in moet. Dus bij elk ding wat we weg willen gooien wordt het schema er weer bij gepakt, waar mag dit nu weer heen hahaha. Misschien moet ik thuis ook maar een schema gaan gebruiken... Het huisje is erg schattig. We hebben een keuken met eettafel en een lekkere hout kachel. Daarnaast hebben we een woonkamer met dus oude lullen stoelen, twee banken en een TV voor de sier. Hij was hier bloed serieus over, dus nee dit is geen grapje. Er staat hier een best wel grote TV. Maar voor de sier.. Verder hebben we beneden ook een ruime badkamer met wasmachine, ook wel handig. En in de gang hebben we een apparaatje met olifantenslurven die je in je snowboots stopt en ze op warmt! Hoe lekker is dat?!! En boven hebben we dan nog 3 slaapkamers. Dus echt genoeg ruimte voor met z'n 2en. 

Mikal heeft heel trouwens veel verstand van het noorderlicht en überhaupt het weer. Dus de hele dag door hoor ik termen voorbij komen over gigawatt waardes, BZ waardes, uitbarstingen op de zon, grafiekjes met lijntjes die op en neer gaan of juist niet, een plaatje van de zon met vlekken die op een lijn terecht moeten komen om het noorderlicht maar te kunnen zien. Ik moet eerlijk bekennen dat ik wel vragen stel maar dat de antwoorden zo ingewikkeld vind dat ik het al gauw weer ben vergeten dus hierin ook vooral geen uitleg verder kan geven, haha. Maar goed, de koffers stonden nog maar ternauwernood binnen, we hadden noorderlicht!! Dus hop, warme kleding aan en naar buiten! En inderdaad, een grijze/vage licht groene baan door de lucht heen. Ik dacht dat je dit altijd gewoon met het blote oog zo groen kon zien. Maar dit is niet zo. Via een camera of telefoon met nachtstand kan je al het groene zien. Maar ik was al zooo excited dat het er al was, ik kreeg gewoon constant weer kippenvel als ik naar boven keek. Zo gaaf! Wanneer de uitbarstingen op de zon zo heftig zijn en de gigawatt waardes boven de 30 zijn, dan kan je het groene licht ook met het blote oog zien. Voordat we naar buiten waren gegaan hadden we de oven alvast even aangedaan voor de pizza's want we hadden allebei behoorlijke honger. Door alle vertragingen, die we in het vliegtuig voornamelijk hebben doorgebracht was er maar weinig gegeten. Dus om half 2 's nachts zaten wij nog lekker aan een warme pizza! Daarna waren we allebei helemaal gesloopt na de lange reisdag en zijn we lekker naar bed gegaan.

Wat een geluk zeg, noorderlicht op de eerste dag, in de eerste twee uur zelfs, echt fantastisch!

Eigenlijk wou ik ook nog het verhaal van vandaag typen, vandaag hebben we ook weer veel gedaan, mee gemaakt en gezien. Maar dit verhaal is al erg lang geworden. En ik hoor net dat alle waardes en grafieken weer de lucht in vliegen ofzoiets dus dat ik mezelf weer mag in pakken om naar buiten te gaan! Woehoe!

Tot de volgende!