Jeetje mina! Wat gaat de tijd snel!

Let op! Lang verhaal.... Haha!

Potverdikkie, het is alweer bijna september! De tijd vliegt echt voorbij, zo had ik net even een besef momentje dat als ik mijn verblijf niet zou verlengen nog maar 4 weken hier zou zijn, hoe raar!

Oja en dat filmpje die ik zou maken van mijn dagelijkse leven hier, hij gaat er komen hoor! Wanneer weet ik nog niet, want het kost ontzettend veel tijd (veel meer dan ik dacht..) en omdat mijn laptop al bijna 6 jaar oud is werkt dat niet zo mee haha. Maar hij komt! Ik hou jullie op de hoogte!

2 blogs terug had ik het over wat veranderingen hier en daar, maar kort nadat ik dat blog heb geschreven kwam er nog een verandering bij en ook een behoorlijke grote! Namelijk... we gaan verhuizen!! En ik zit er midden in! Over precies twee weken gaan we over naar het andere huis. Of ik dat jammer vind? Ja, best wel! Dit is een prachtige plek, we zitten hier aan de rivier, ik heb mijn eigen appartementje, alles zit dichtbij, de winkels, uitgaansgelegenheden, de tennisbaan en noem maar op! We gaan dichterbij de school en daycare van Georgia en Winnie wonen, het is 10 minuten verderop met de auto vanaf hier. Ik kan vanaf daar helaas niet meer lopen naar het winkelcentrum, de tennis en de uitgaansgelegenheden. Ook zal ik niet meer mijn eigen appartementje hebben maar in het huis zelf een kamer hebben. Het huis is ook een stuk kleiner dan die we nu hebben. Wat wel echt een dik pluspunt is is dat we een zwembad krijgen in de achtertuin! En nu de zomer voor de deur staat is dat natuurlijk wel heel erg lekker! Ook kan ik vanaf daar lopend naar Georgia's school en Winnie's daycare wat het wel wat makkelijker maakt dat Georgia 's middags met haar vriendjes en vriendinnetjes die daar ook in de straat wonen, zelf naar huis kan lopen. Dusja, dat wordt nog even chaos de aankomende weken. Waar ik ook best wel tegenop zie. Maar goed, dat heb ik dan ook zomaar weer even mee gemaakt hier in Australië. Zullen ook wel weer leuke verhalen uit komen verwacht ik, haha!

Verder heb ik ook weer een hoop meegemaakt. Zo heb ik laatst voor het eerst in mijn leven een random alcohol en drugs test gehad, op de vrijdagochtend toen ik met Winnie naar het winkelcentrum ging werd ik van de weg gedirigeerd en wist niet wat er komen ging dus gelijk schoot ik in de paniek: Oke Moyra, DENK! Wat heb je fout gedaan?! Ben je door rood gereden? Nee, ik had nog maar 300 meter gereden dus dat kon niet! Heb je te hard gereden! Nee, kon ook niet, de auto was nog aan het opstarten joh! Doen m'n lampen het niet? Nee kon ook niet, het was overdag, dus die stonden niet eens aan! Inmiddels was ik aangekomen en werd mij verteld dat ik alleen maar een testje hoefde te doen en m'n rijbewijs moest laten zien, nou trots als dat ik was kon ik mijn internationale rijbewijs (jaja!) laten zien! Uhm nou nee, die hoefde meneer de agent niet.. Nou zeg?! Heb ik daar dan €17,95 voor betaald bij de ANWB? Goed, toen de paniek dus bij mij weg was begon de volgende paniek achterin. Achterin zat Winnie met grote ogen te kijken wat meneer de agent wel niet allemaal aan het doen was want ja ik moest tot 10 tellen in een apparaat (dat vond Winnie vrij gek), zodra die weg liep om de uitslag te checken zette Winnie (4 jaar) het bijna op een huilen met een paniekerig stemmetje: "MOYRAA ARE YOU GOING TO JAAAAILLLL?" Winnie associeert politie met boeven en gevangenis. Dus die begreep er maar niks van. Nadat ik Winnie had gekalmeerd dat dat niet het geval was kwam meneer de agent weer terug dat de uitslag prima was en ik weer verder kon rijden.

Toen kwam natuurlijk het volgende, ik moest Winnie gaan uitleggen wat ze zojuist gedaan hadden en waarom. Dus ik heb geprobeerd uit te leggen in Jip & Janneke taal wat alcohol is en wat dat met je doet en daarom niet op de weg mag rijden. Dus ik verteld dat er alcohol in bier en wijn zit en als je dat gedronken hebt dat je dan niet meer mag rijden. Waarop ik als antwoord kreeg: "BUT MOM AND DAD ARE DRINKING WINE AND BEER!! THEY'RE NOT ALLOWED TO DRIVE! AND THEY DRIVE EVERYDAY!!!" Hahaha, nee Winnie, als je 's avonds een biertje hebt gedronken mag je de volgende ochtend wel weer rijden dan is de alcohol weer uit je lichaam, het gaat na een paar uur weer uit je lichaam maar dat je lichaam hard moet werken om het er weer uit te krijgen. Oke oke, dat begreep ze te snappen volgensmij maar ze zat me nog steeds met grote ogen en een verwarde gezichtsuitdrukking aan te kijken. Daar achteraan gelijk uitgelegd dat je alcohol alleen mag drinken als je pas 18 bent. Waarop ik weer als antwoord kreeg: "If I'm a parent, I can drink AQUA-hol!!" Hahaha toen was dus de alcohol veranderd in aquahol en als je 18 bent heb je kinderen volgens Winnie... Toen ik zei dat ik 21 was en ook nog geen ouder was begreep ze er helemaal niks meer van en zei ze heel verbaasd: "So you're not a parent? But then you're not allowed to drink aqua-hol!" Ik wist niet hoe ik mijzelf hier meer uit moest praten, haha. Ik heb het er maar bij gelaten en gezegd dat ze nog heel lang moest wachten voordat ze aqua-hol mocht drinken. 's Avonds was Jo een wijntje aan het drinken bij het avondeten waarop Winnie heel geschokt reageerde dat mama NOOOIT meer mocht rijden omdat ze AQUA-HOL aan het drinken was! Jo begon heel hard te lachen en heeft het nog een keer geprobeerd om uit te leggen. De drugs uitleg had ik maar laten zitten...

Oké, en door... haha. Laura (de vorige (Duitse) au pair) is in juni een week langs geweest waar ik het ontzettend goed mee kon vinden. We lijken heel erg veel op elkaar in gedrag, dachten en zeiden hetzelfde op dezelfde momenten wat soms zelfs een beetje eng begon te worden haha. We waren op een zaterdag uit geweest samen met Sarah (een andere Amerikaanse au pair) Wat erg gezellig was maar toen we om een uur of 3 terug kwamen was ik de sleutel vergeten en alles zat potdicht.. Oeps.. Ik had een mega goed idee, trok mijn eigen plan en liep om mijn huisje heen. En zoals ik wel eerder heb verteld in een vorig blog zijn de buren bezig met een huis te bouwen en maken de bouwvakkers mij elke ochtend veel te vroeg wakker. Dus ik naar het huis van de buren gelopen, je kan zo door de tuin heen lopen naar hun tuin. Waar ik op de steigers ben geklommen en gekeken of ik kon inbreken in mijn eigen huis. Ondertussen wist Sarah van 's middags dat er een deur niet op slot was in het huis van Jo en Phil en was rustig naar binnen gelopen, de sleutels gepakt, de deur opengemaakt van mijn appartement en was naar bed gegaan (ze moest de volgende dag vroeg het vliegtuig in voor een weekendje weg.)

Ze wisten niet waar ik was dus Laura besloot mij te gaan zoeken en vond mij dus op de steigers en vertelde dat Sarah mijn huisje open had gekregen. Oke mooi! Dat is fijn. Maar tegelijkertijd had ik ook een (toen nog geniaal) idee. Die bouwvakkers hadden mij nu al zo vaak wakker gemaakt dat ik nou wel eens wou zien wat ze daar aan het maken waren, dus Laura en ik op onze hakken alle steigers opgeklommen via rare onstabiele trapjes naar de bovenste verdieping. (achteraf gezien hartstikke gevaarlijk!) En we zagen natuurlijk helemaal niks. Dus hebben waarschijnlijk veel aandacht getrokken met onze zaklampjes op onze telefoon, gegil en gelach. Dat iemand ons gehoord/gezien heeft. Toen we weer naar beneden liepen en het laatste trapje af liepen zagen we door de bouwdoeken heen dat er een auto voor het huis stopte. Laura maakte een grapje en zei: "Daar is de politie!" Ik geloofde haar zette mijn zaklampje uit en sprintte weg waarbij ik bijna begon te vliegen doordat ik struikelde over grote balken en weet ik veel wat nog meer, ik zag het niet. (ook niet de slimste actie nee..), door de tuin naar onze tuin en doodstil in mijn huis ging zitten. Maar waarover Laura een grapje maakte was dus echt zo! En Laura zat mij daar natuurlijk nog in het huis uit te lachen dat ik geloofde wat ze zei! Totdat de politie daar daadwerkelijk binnen kwam en zij ook paniek had! Toen is ze heel snel weggerend onze tuin in en daar stil gaan zitten. Uiteindelijk kon Laura ook binnenkomen maar omdat ik al mijn ramen open had staan moest ik mij in mijn eigen appartementje verstoppen en hebben we ons samen verstopt onder mijn bed. En wachtend (volgens mij hebben we daar wel een half uur met een slappe lach die we moesten inhouden gelegen) totdat de politie die met van die grote lichten het huis aan het doorzoeken waren en ook door mijn ramen heen schenen, weg waren. Ik heb nog nooit zoveel stress gehad, haha! Maar het is een verhaal om nooit meer te vergeten, Laura en ik hebben een hoop lol erover gehad achteraf. Ik had de volgende dag ook nog een beetje stress dat de politie misschien zou langs komen en zou vragen of wij of Jo en Phil iets gehoord of gezien hadden, maar dat is gelukkig niet gebeurd. Jo moest er heel hard om lachen en herkende dit soort verhalen wel vanuit haar studententijd. Phil moest er ook om lachen maar kreeg ook gelijk te horen wat er allemaal had kunnen gebeuren.. haha.

Zoals ik verteld had in mijn vorige blog zijn mijn ouders hier 25 juli aangekomen. Ze zijn anderhalve week hier bij de familie en mij geweest. Koen en Roos sliepen bij mij in het appartementje in de logeerkamer in het stapelbed en papa en mama sliepen in de logeerkamer in het huis van Jo en Phil. We hebben vrij veel gedaan al de eerste anderhalve week, zijn vaak naar de Blue Mountains geweest, kabelbaantjes in die over de Blue Mountains heen gingen, gewandeld, watervallen bekeken, Sydney in geweest met en zonder de meiden, naar het Sydney aquarium geweest, een dag naar Jervis Bay (een van de witste stranden van de wereld) geweest wat hier 3 uur rijden vandaan was, Ge-aqua-golfd met de meiden, dit is golfballen afslaan bij het water en daarbij staan verschillende targets in het water waarmee je geld kan verdienen als je een hole in one slaat! En veel gezellige diners natuurlijk gehad 's avonds met zijn allen. Ook zijn de ouders van Jo nog langs geweest wat erg gezellig was, we werden al uitgenodigd voor de volgende keer dat we in Australië zijn om bij hun langs te komen en te verblijven. Ze waren namelijk nu zelf op weg naar het vliegveld om naar Londen te gaan!

Nu ons eigen 9-daagse mini avontuur in Australië.

Dag 1: Vanaf zaterdag 5 augustus had ik dan ook een weekje vrij om met mijn ouders op stap te gaan wat we natuurlijk gedaan hebben. Zaterdagochtend vroeg (06:30) werden we door Jo weggebracht naar het station waar we de trein zouden pakken naar het vliegveld. Maaaar... wat zou een leuke vakantie zijn als er iets niet mis gaat, toch? Er reden namelijk geen treinen die dag (werk aan het spoor), in plaats daarvan reden er bussen, maarja dan moet je die bussen wel vinden! Konden wij natuurlijk niet vinden en werden alle kanten door iedereen opgestuurd, ondertussen hadden we de eerste bus al gemist en had m'n vader groot perniek (=paniek) (dit mag ik niet zeggen van 'm want hij had GEEN paniek zei die... Koen en ik zitten hier al de hele vakantie over te grappen.) Maar we zouden het vliegtuig gaan missen en het is ook zo idioot dat ze het niet duidelijk aangegeven!!!! Toch pap? Haha! Uiteindelijk wisten we wel waar de bussen stonden maar hadden de eerste al gemist natuurlijk dus moesten we een uur wachten op de volgende. De perniek van pap groeide, en moest zo'n 4 x in 1 uur naar het dixie toilet... (hahaha sorry pap, het is gewoon zo grappig hoe jij reageert.) Toen we eenmaal in de propvolle bus zaten kwamen we een half uur eerder aan op Central. Perniek weer weg! ;-) De trein naar het vliegveld ging elke 10 minuten en dit keer ook gelijk in 1 x naar het goede vliegveld, op zich ook best prettig. Omdat die week ervoor explosieven waren onderschept op het vliegveld werd er ons verteld dat we heel vroeg moesten zijn omdat de controles heel scherp waren en alles lang ging duren. Maar het viel alles mee, ik denk dat we binnen een kwartier door de incheck en douane heen waren en zelf nog Mac Donalds ontbijt konden eten! We are ready for take off! 

Eenmaal in Brisbane aangekomen de koffers opgehaald, waarvoor er daarna een heel nieuwe wereld voor papa open ging, ik bestelde een Uber (dit is een goedkopere taxi) om ons naar het camperbedrijf te rijden. Je kan een Uber bestellen via een App op je telefoon en binnen 5 minuten is die er plus dat je kan zien op de App waar de auto rijdt en of die er bijna is. Ziet alle info over de chauffeur! Eerst dacht papa ook nog dat ik heel illegaal bezig was met mn Uber. (perniek.) Maar dat is niet zo haha. Toen de auto er eenmaal was had de chauffeur zelfs flesjes water voor ons en snoepjes. Ook betaal je via de App, dat mn ouders zeiden toen we al uitgestapt waren: "we moeten nog betalen!!" Haha ja ik kan daar wel lol om hebben hoe ze dan reageren.

Oke, camper ophalen! Toen we daar binnen kwamen zaten er twee mannen, de 1 die hielp ons met de camper en de ander zat in een hoek met zijn gekleurde Rubiks kubus. Wat doet mijn moeder? Ze loopt er op af en zegt: weetje hoe dit moet? geef maar! Ik doe het wel! Vervolgens zijn papa en ik alle papieren aan het invullen en de camper aan het regelen en zij staat mensen zn speelgoed uit de handen te trekken? Oké mam... hahaha! Heb er een foto van gemaakt als bewijs. 

De camper was niet de nieuwste meer en dat was ook duidelijk te zien... Ach goed, het reed.. Oh nee dat deed die toch niet, er zaten nog maar 2 druppels benzine in. Dus moesten als eerste als een gek naar het benzinestation anders zouden we helemaal nergens komen. Eenmaal getankt op weg naar Harvey Bay, maar dit was 2 en half uur rijden dus besloten we om eerst even boodschappen te doen en dan tot ongeveer de helft te rijden en dan de volgende dag verder. Eenmaal op de helft moesten we op zoek naar een camping, wij dachten dat dit vrij makkelijk zou gaan.. Ging het helaas dus niet, alles zat vol... Toen we bij onze laatste hoop kwamen, het werd al donker, bij de laatste camping, waar hele vriendelijke mensen waren en ons toch een plekje wouden aanbieden en werden op een parkeerplek van een bungalow huisje neergezet, we hadden plek! Toen was er iets met een elektriciteitsstekker wat niet ging dat we werden verhuisd en een plek met iemand anders deelden en in soort van de voortuin stonden van die mensen. Die vonden het helemaal oke, heel aardig! 's Avonds lekker gegeten op de camping. Was een super nette en goede camping. (Nog nooit zo'n nette camping gezien!)

Dag 2: vroeg op! Douchen, ontbijten en op weg naar Hervey Bay waar we heel graag een walvissentour wouden maken! Oja papa reed natuurlijk ook nu en toen waren mama en ik (zaten voorin) de gene die perniek hadden! Hij moest natuurlijk nog even wennen aan het links rijden en de iets andere regels in het verkeer! Dat was ook even spannend in het begin (voor ons)! Daarna ging het super hoor! Toen we aankwamen in Hervey Bay konden we gelijk boeken en de boot op, na een lange winderige tocht van denk ik een uur zagen we de eerste walvissen, echt zo bijzonder! Als je de kans krijgt om zoiets te doen, echt doen! Ik raad het iedereen aan! Op een gegeven moment kwamen ze zo dichtbij de boot dat je ze bijna kon aanraken! Ze zijn zo bizar groot en waren daar rustig aan het rond zwemmen en socializen met andere walvissen werd ons verteld. Echt prachtige dieren! Ik kan wel schrijven hoe geweldig het was, maar zoiets moet je echt zelf mee maken! Dus doe maar gewoon! Haha. Na de tocht van ongeveer 4 of 5 uur, kwamen we terug en regende het pijpenstelen. Op zoek naar de volgende camping.. Gelukkig had de vorige camping een plekje voor ons geregeld op een camping zodat we niet zelf meer hoefde te zoeken, dat was wel ontzettend lekker in dit weer... 's Avonds gekookt in de camper en naar bed.

Dag 3: Weer vroeg op, wat ik trouwens nog vergeet te vertellen... Koen en ik sliepen dus in een tentje. En Roos bij papa en mama in de camper. Maar het tentje was zoooo koud dat ik gewoon niet kon slapen omdat het zo koud was en Koen had precies het zelfde.. Dat was inderdaad 8 nachten best wel af zien! Gelukkig hadden papa en mama op dag 6 ofzo een extra deken gekocht voor ons! Deze dag zijn we weer terug gereden naar de eerste camping omdat dit ons wel heel erg goed bevallen was, aardige mensen en een super camping. Daar nog een middagje aan het zwembad gelegen en zelf gekookt 's avonds in het campertje!

Dag 4: Joehoe! We gingen naar de Steve Irwin Zoo (Steve Irwin is ook bekend als de crocodile hunter) Wat een prachtige dierentuin! Zo groot, met zoveel dieren en shows! Zo hebben we shows gezien van de vogels krokodillen en de otters. Ook een show van de koala's, maar die doen niet heel veel meer dan slapen haha daar kregen we een hele uitleg over de koala's. Leuke beestjes trouwens.. Zo'n leven als koala zie ik ook wel zitten, lees: 18 tot 22 uur slapen per dag! Haha. Verder kan ik er eigenlijk niet zoveel over vertellen. Het is veel dieren bekijken en kangaroo's knuffelen. Mama wou heel graag een selfie met een kangaroo, alleen dachten de kangaroo's daar iets anders over, mn moeder hoefde maar in de buurt te komen en ze sprongen weg haha. Maar uiteindelijk is het  haar toch gelukt door middels het arme beestje vast te knopen met touwen aan de grond om een selfie te maken, haha nee grapje! Er bleef er eentje zitten. Zie mn moeders facebook. Haha. 's Avonds weer terug naar de zelfde camping om daar nog 1 nachtje te blijven, en lucky us! Het was pizza dag! 

Dag 5: Even denken, wat hebben we ook alweer gedaan? *kijkt foto's terug* Oja! Toen zijn we naar Byron Bay toe gereden waar we een camping aan het strand hadden! Hier kwamen we rond het middaguur aan, zijn we lekker aan het strand gaan liggen, boekje lezen, boodschappen doen en even niks doen. Mn vader had een kayaktour geregeld voor de volgende dag 's middags. Kayakken met dolfijnen, schildpadden en walvissen! Super tof! Verder niet zoveel gedaan dus niks bijzonders.

Dag 6: Eindelijk een dagje even een klein beetje uitslapen! Om kwart voor 2 zouden we opgehaald worden om te gaan kayakken met de dolfijnen! Helaas kregen we om 12 uur de mededeling dat dit niet doorging omdat er te veel wind stond en het te gevaarlijk zou worden. Oke dat veranderde dus in een dagje niks doen, aan het strand liggen en even door het stadje rond lopen, Byron Bay is een ontzettend hippie stadje wat erg grappig is, veel surfers met lang haar en een hoop hippies op het strand met hun eigen kledingstijl, erg tof!

Dag 7: Yes! Vroeg op staan en het was tijd om te gaan kayakken met de dolfijnen! We werden kwart voor 9 opgehaald en naar de kayakplek gebracht, moesten ons omkleden, wetsuits aan, kregen instructies en moesten met een tweetal de boot in, maarja wij waren met 5 natuurlijk, gelukkig was er een ander nederlands meisje die hier eerst ook au pair is geweest wat wel klikte dus ben ik met haar samen in de kayak gegaan, alleen ging het al bij minuut 1 mis, zonnebril vloog af en was kwijt, en bij minuut twee werd Jirne (nederlandse meisje waarmee ik samen in de boot zat) zee ziek... En aangezien ik nog al een fobie heb voor overgeven enzo had ik wel wat perniek in de boot. het zou een tocht van 4 uur worden. En ze was ook echt heel erg ziek, ze had er niet bij stil gestaan dat ze zeeziek zou worden omdat ze dacht dat de zee rustig was. Met als gevolg dat ik 6 kilometer alleen door de golfen heb moeten roeien, omdat ze de kracht er niet meer voor had om te roeien en zich zo beroerd voelde. Mijn armen waren behoorlijk verzuurd, zeker als je niet gewend bent om zoiets te doen. Maar om het drama nog even compleet te maken, we hebben geen dolfijn of schildpad gezien... Alleen een walvis heeeel ver in de verte.. Ze geven een garantie op het zien van dolfijnen en als je ze niet ziet mag je nog een keer komen gratis. Dus ik zit nu met 5 tickets dat we nog een keer kunnen gaan. Ze zijn onbeperkt geldig. Dat is mooi. Na de horro tocht (voor mij) van zo'n 3 a 4 uur, zijn we weer terug naar de camping gebracht, gedoucht en hop de camper weer in, op naar Coffs Harbour! Nu heb ik inmiddels ook een stuk gereden in de camper (had ik nog niet gedaan) omdat mn vader moe werd. Doordat we de weg niet konden vinden namen we ineens een toeristische route die langs een afgrond was dat als je een tegenligger tegen kwam dat je een probleem had... Mn moeder hield het niet meer zo bang was ze. En ik reed gewoon heel rustig en netjes.. Dus ik zag het probleem niet, maar goed, ook dat hebben we weer overleefd (vooral mama). Mooie camping gevonden boodschappen gedaan en lekker gegeten 's avonds bij een luxe snackbar.

Dag 8: Dit was lekker een dagje niks, naar het strand en 's avonds weer naar de luxe snackbar. En op tijd naar bed.

Dag 9: Deze dag zijn we erg vroeg opgestaan zodat we om 8 uur konden vertrekken. Dit is bijna gelukt, we vertrokken om kwart over 8. Vanaf Coffs Harbour was het nog 6 uur rijden naar Penrith terug, en dit was de laatste dag. Dus we moesten wel terug. Omdat we voor het donker terug wouden zijn en ook nog heel graag even langs het oudste koala ziekenhuis wouden moesten we dus vroeg weg. Rond een uur of 10, half 11, waren we bij het koala ziekenhuis wat ontzettend tof was om te zien, alles daar gebeurde op vrijwillige basis en veel koala's werden weer terug de natuur in gezet. Als er bijvoorbeeld een koala werd aangereden, werden hun gebeld en werd de koala met de koala ambulance opgehaald en verzorgd totdat ze weer terug de natuur in konden. Ook zaten hier koala's die niet meer de natuur terug in zouden gaan, bijvoorbeeld koala's die een hersenbeschadiging zijn opgelopen, een koala die een poot mist, een koala die voor de helft blind is, enzovoort. Erg interessant om te zien! Hierna zijn we gaan lunchen en na de lunch heb ik nog 3 a 4 uur terug gereden met de camper naar Penrith en zat ons mini avontuur in Australië erop!

Eenmaal thuis aangekomen waren Winnie en Georgia ontzettend blij om mij weer te zien, Winnie die stopte maar niet met knuffelen, heel erg leuk! Dat wordt wat als ik straks echt weg ga...   Jo had een lekkere stoofpot gemaakt, gezellig gegeten met zijn allen en nog een welkoms concert van Georgia en Winnie gekregen. Daarna de camper uitgeruimd. Oja wat ik trouwens er ook nog even bij moet zeggen is dat m'n moeder aardig wat hersencellen is verloren deze vakantie. Hoe vaak zij d'r hoofd heeft gestoten in die camper... Dat is niet normaal, haha! Arme moeders..

Mn vader heeft de volgende ochtend (maandag) samen met Roos heel vroeg de camper weggebracht. Want om 9 uur moest die weer terug in Sydney zijn. Dus die waren om 7 uur al vertrokken, om vervolgens 5 voor 9 daar aan te te komen, het verkeer staat altijd helemaal vast richting Sydney.. Toen ik 's avonds naar de tennis reed samen en de plek zag waar ik toen die alcoholtest had gehad en ze om mijn rijbewijs hadden gevraagd schoot er bij mij gelijk iets te binnen: SHIT, MIJN RIJBEWIJS LIGT NOG IN DE CAMPER!!!! PERNIEK! Die was ik dus vergeten eruit te halen... slim! Gelijk 's avonds een mailtje gestuurd en 's ochtends kreeg ik gelijk een mailtje dat ze gingen zoeken en nog geen twee uur later kreeg ik een belletje dat ze mijn rijbewijs gevonden hadden en terug zouden sturen naar mijn adres! Pfff... daar ben ik echt weer goed vanaf gekomen..  afgelopen vrijdag kwam die binnen.. echt veel geluk mee gehad! Was ook nog bang dat die misschien met de post zou kwijt raken.

Maandag was ook de dag dat ik weer moest werken, dat was weer even omschakelen.. De volgende dagen zijn we een beetje wezen shoppen, papa bij de golfbaan afgezet en de laatste avond met z'n allen de lekkerste chinees gegeten. En dan donderdag heb ik ze naar het station gebracht en zijn ze met de trein naar het vliegveld gegaan om vervolgens weer het vliegtuig terug naar Nederland te pakken helaas.. Ik moet eerlijk bekennen dat ik het wel lastig had om afscheid te nemen. Ik had het er moeilijker mee dan toen ik wegging.. Maar ach.. over 4 maanden ben ik alweer terug. Voor ik het weet zit ik alweer in het koude kikkerlandje. Nog maar even niet aan denken! Ben straks in september 3 weken vrij als Jo en Phil en de meiden naar Europa gaan, wat ik dan ga doen weet ik nog niet.. Ben ik nog aan het bedenken.. haha!

Maar wat was het heerlijk om gister en vandaag weer uit te kunnen slapen en even niks te doen! Jo en Phil zijn een weekendje weg dus heb ook nog is het huis voor mijzelf (lucky me!). Ik heb in 5 weken niet meer even lekker uitgeslapen omdat we elke dag wel iets gedaan hebben! Plus dat ik ook nog werkte. Dat was best intensief. Maar ik heb ontzettend leuke weken gehad de afgelopen weken met m'n ouders en broertje en zusje! Die ervaring met z'n allen pakt niemand ons meer af! 

En nu ga ik het afronden want ik ben zonder te overdrijven 4,5 uur bezig geweest met dit verhaal te typen. Lamme vingers! Hoop dat jullie nu weer een beetje op de hoogte zijn! Haha. Voor foto's, kijk mijn moeders facebook!

Sorry voor eventuele spelfoutjes, ik had geen zin meer om na 4,5 uur alles te gaan checken!

See you later alligator, don't forget your toilet paper! ;-) (Mama's favoriete Australische zin!)