Just an update

Goh, daar was ik weer, eindelijk! Kreeg al wat vragen wanneer m'n volgende blog weer zou verschijnen, dus bij deze hier is die! De nieuwigheid is er inmiddels wel vanaf, en de vakantie voor de meiden is ook alweer een paar weken voorbij. Dus wist niet zo goed waar ik over moest schrijven. Maar als ik zo terug denk heb ik toch wel weer een hoop meegemaakt.. 

Het dagelijkse/wekelijkse leven zit er inmiddels wel in nu. Alle tijden van school en clubjes, boodschappen doen, wasjes draaien, de weg overal naar toe (bijna altijd), vrije tijd door de weeks, vrije weekenden. Ook heb ik het gevoel dat ik nu wel een leventje ernaast aan het opbouwen ben, zo heb ik op de dinsdagavond tennis training, op de donderdag avond speel ik tennis competitie en in het weekend probeer ik ook nog een keer vrij te spelen. Daarnaast heb ik ook 4 andere au pairs ontmoet van hier uit de buurt waarmee ik 's avonds mee kan afspreken en een keer mee uit ben geweest, OJA! bizar... het uitgaansleven hier... Ik wist gewoon niet wat ik zag (en hoorde, letterlijk!) Alle meiden hier lopen op mega hoge hakken, met 5 lagen foundation op hun gezicht en zo'n 3 setjes nep wimpers op hun ogen (ik heb er inderdaad heel verwonderd naar zitten kijken hoe ze hun ogen nog open kunnen houden met al dat gewicht erop.) En dat is nog niet alles. Je moet ook goed zoeken waar de kleding op het lichaam zit, dat is lastig te vinden namelijk, zo bloot dat het is... Het is allemaal zo kort en klein, en het maakt ook niks uit of de meiden  voller zijn of niet, gewoon alles lekker strak en heel kort. 1 verkeerde beweging en ze staan naakt... Waarom zou je jezelf dat aan doen?!

Naast dat ik gechoqueerd was van dat feit, staat de muziek hier echt heel erg hard. Had nog nooit mee gemaakt dat ik de volgende dag nog steeds niet alles goed hoorde. Volgens mij hebben ze hier geen decibel meter/regel. En dat engels is al wel lastig nog af en toe, maar als er dan ook nog is zulke harde muziek wordt gedraaid dan kan ik er helemaal niks meer uit wijs maken hoor. Ben dus ook niet heel sociaal geweest geloof ik. Gewoon lachen als iemand wat zegt, maakt niet uit.. 

Oja dat hoorde ik ook nog twee keer op die avond. Er vroeg iemand of ik een aansteker had en na zo'n 5 keer "HUH?" te hebben terug geroepen begreep ik z'n vraag en zei ik heel simpel: "No sorry, I don't have a lighter." krijg ik als antwoord terug: SOOO HEY, WHERE ARE YOU COMING FROM? Dat gebeurde tot twee keer aan toe dat je dan toch begint te twijfelen aan jezelf, praat ik dan echt zo idioot engels? haha! Nooit geweten ook dat een nederlander een accent in het engels heeft.. maar blijkbaar wel dus.. en iedereen hoort het gelijk.

Nouja goed, verder ben ik ook met die meiden op een zaterdag naar Jervis Bay geweest naar Hyam's Beach wat op 3 en half uur rijden afstand ligt. (is dichtbij!) Maar echt, ik heb nog nooit zo'n mooi strand gezien als daar! het water is zo ontzettend helder en het strand is zo mooi wit! Echt prachtig! Schijnt ook een van de mooiste stranden te zijn van Australië/Wereld (weet niet meer welke het was van de 2 haha!)

Ik heb wel even het besef momentje nu dat ik hier alweer 2 maanden en een week ben!!! Ik zit al weer op 1/3 van de tijd hier. De tijd gaat echt heel erg snel! Heb ook helemaal geen moeite meer met het autorijden. Enige wat een probleem is en zal blijven, ik kan niet parkeren! (Ik ben een vrouw, dus daar schuif ik het maar mooi op af!) Eerst wou ik ook alleen maar parkeren in een vak waar ik aan beide kanten 3 lege parkeervakken ruimte had. Dat heb ik inmiddels maar naast me neergelegd, ik bleef maar rondjes rijden omdat ik geen 7 lege parkeerplekken naast elkaar kon vinden of ik moest zo'n 10 kilometer lopen. Dus inmiddels parkeer ik ook tussen twee auto's in. Wel schots en scheef natuurlijk, wat Georgia er graag af en toe even inwrijft hoe scheef ik wel niet sta. Laatst had ik ook zo'n dag dat ook alles echt mis ging. Ik was die dag thuis met Winnie en we gingen even boodschappen doen. Maar omdat ik pas een maand voordat ik wegging mijn rijbewijs heb gehaald, heb ik niet de ervaring op gedaan om te parkeren in een parkeergarge en kaartjes uit een apparaat te halen! Wat een ramp is dat zeg, wie dat heeft verzonnen...?! Het begint al bij het erin rijden en een kaartje uit het apparaat halen, daarvoor moet je eerst 5 keer voor en achteruit omdat je arm te kort is. Heb je eindelijk je kaartje moet je ook nog goed onthouden waar je dat ding laat! Daarna, op zoek naar een parkeer plaats. Knetterdruk natuurlijk! Eindelijk, ik zie een plek! Hmm.. ik sta er schots en scheef in... en dacht: nee dit kan niet. Oke, vooruit.. achteruit.. vooruit.. achteruit.. nee dit kan nog steeds niet, vooruit.. achteruit.. vooruit... BOEM... Jahoor, Moyra rijdt tegen de auto voor zich op.. Ik schaamde me rot... wist niet waar ik het zoeken moest! Uiteindelijk 5 minuten later toen er niemand keek ben ik uitgestapt om te kijken of er schade was aan beide auto's. Nee gelukkig, ik zag niks! Waarschijnlijk was het zo'n bumper-ding geweest die mijn leven daar even had gered. Goed, ik stond dus nog steeds hartstikke scheef en vond het toch niet zo'n mooie parkeerplek ... Opzoek naar een andere plek!! Ondertussen was ik m'n telefoon ook nog is kwijt, één grote chaos was het in mijn hoofd. Toen ben ik maar naar verdieping 4 gereden, die helemaal leeg was op 3 auto's na! Winnie zat nog steeds heel stil al die tijd achterin totdat ze me heel verbaasd vroeg: "Moyra? What are you doing?" Ik heb maar gezegd dat ik dat ook even niet meer wist wat ik nou allemaal aan het doen was. Oké nou, geparkeerd, Winnie eruit ik eruit, telefoon nog steeds kwijt. (lichtelijk in paniek). Konden we de ingang van het winkelcentrum niet meer vinden. Dat verklaart natuurlijk ook waarom er maar 3 auto's op die verdieping zijn geparkeerd. Dus, Winnie de auto weer in, ik de auto weer in. Weer terug naar verdieping 3, wonder boven wonder gelijk een plekje gevonden en nog recht geparkeerd ook. Boodschappen gedaan en met de zware tassen weer terug naar de auto! Alleen reageerde de auto niet op mijn auto-sleutels.. huh? dat is gek.. waarop vervolgens Winnie schreeuwt: "MOYRA!!! THIS IS NOT OUR CAR!" "oh... sssh Winnie!" mensen zaten me gek aan te kijken... schaamde me dood. Maar omdat we zo'n beetje heel die garage door zijn geweest om een parkeerplek te zoeken wist ik niet goed meer waar ik 'm nou neer had gezet. Maar ik wist wel 100 procent zeker dat ik de auto op verdieping 2 had gezet!!! Dus Winnie en ik zoeken en zoeken met die zware tassen, na een kwartier rond te hebben gelopen op verdieping 2 wat ik echt zeker wist toch maar besloten om even een kijkje te nemen op verdieping 3.. en jahoor daar stond die.... reageerde ook nog op m'n auto sleutels.. zielsgelukkig!

Toen kwam het volgende, je moet je kaartje weer inleveren in zo'n apparaat mocht je uit de garage willen komen.. Kaartje kwijt! Natuuuurlijk! Zucht! Na 10 minuten zoeken samen met Winnie lag die onder de stoel. Ik voelde 'm namelijk al aankomen dat ik aan iemand moest gaan uitleggen dat ik m'n kaartje kwijt was en de garage uit wilde komen...

Het was sowieso de hele dag niet mijn dag eigenlijk... alles ging mis! Thuis kwam ik er wel achter dat m'n telefoon gelukkig nog gewoon thuis lag in plaats van dat ik 'm verloren was! 's Middags kwam het volgende, ik had samen met Winnie, Georgia opgehaald van school en daarna zouden we door gaan naar de bibliotheek want het was maandag. Echter miste ik de afslag voor de bibliotheek en moest ik doorrijden want kon niet omdraaien, ik dacht ik rij gewoon een rondje en dan kom ik weer terug. Dit was niet helemaal het geval, ik heb de meiden een gratis toeristische tour door Penrith gegeven! Kon de weg niet meer terug vinden, heel handig! Dacht dat mijn richtingsgevoel wel goed zat.. Toen besloot ik om de auto even op een parkeerplaats te parkeren en mijn grote vriend hier 'Google maps' in te schakelen. Wil ik de parkeerplaats oprijden, komt er net iemand uit waar ik bijna tegen op knal, schrok me rot, dus ik weer op die drukke weg in z'n achteruit, omdat die man niet even achteruit wou gaan terwijl die ALLE RUIMTE er voor had!! Oke, adem in, adem uit. Adres in getypt van de bibliotheek en weer op weg. Maar ik was nog steeds een beetje van slag dat die man zo arrogant deed en mij in z'n achteruit op een drukke weg liet rijden. En terwijl ik de parkeer plaats af rij de weg weer op, schreeuwt Georgia van achteren: "MOYRA YOU'RE DRIVING ON THE WRONG SIDE OF THE ROAD!!!" Ook dat nog! Reed ik aan de rechter kant van de weg.. gelukkig reed er geen auto, anders had ik het wel gezien.. maar mijn god.. wat kan je dan balen van jezelf zeg. Zegt Georgia ook nog doodleuk: "nu kunnen we eindelijk tegen papa en mama zeggen dat je bijna gecrasht bent met de auto!" haha en bedankt Georgia, lief van je. Waarop Winnie uit het niets komt: "I like your face Moyra, it's funny..." Dus.... mijn dag! Dat de worsten uit de pan vliegen en ik de hele M&M's zak op de grond laat vallen nog terzijde... Kan zo nog wel even doorgaan over die dag. 

Verder gaat het helemaal goed met me hoor, heb het heel erg naar mijn zin bij Jo, Phil, Georgia en Winnie, ze zijn ontzettend lief voor me en begin me al aardig thuis te voelen. Zo werd ik vanavond bij het avondeten uitgemaakt door Georgia als een: 'food disaster'. Omdat ik altijd knoei en er helemaal onder zit. En vervolgens na het eten ook nog een bord met ketchup laat vallen en de ketchup echt overal zat, de keukenkastjes, de koelkast, de vloer, mezelf... Tja...  Waarop Phil dan zegt: we zullen het niet tegen je ouders vertellen hoor! Haha!

Over eten gesproken, we hebben de afgelopen twee weken Hello Fresh uitgeprobeerd. Dit is een doos die op maandag ochtend wordt bezorgd met allemaal verse ingrediënten voor 4 gerechten die je die week dan kan maken, zodat je geen boodschappen hoeft te doen en geen dingen hoeft te bedenken. En ik maak het eten hier elke avond klaar, dus dat mocht ik leuk gaan uitproberen. Dacht dat dit mijn leven veel makkelijker zou maken, hoefde niks te verzinnen, geen boodschappen doen, lekkere gerechtjes, snel klaar... verkeerd gedacht! Het was me nog vrij gewikkeld allemaal, de recepten staan natuurlijk in het engels dus sommige woorden wist ik niet dus moest ik de Google translate er ook nog bij hebben, heb de hulplijn m'n moeder ook nog ingeschakeld om dingen te vragen hoe ik sommige groentes moest snijden of hakken. Vervolgens was ik gewoon met elk gerecht anderhalf uur tot 2 uur bezig, wat een drama zeg. En dan was het ergste nog niet geweest, het moest ook nog gegeten worden... Door Georgia en Winnie... Die eigenlijk altijd wel vrij simpel eten en niet veel nieuwe dingen hoeven te proberen. Dus dat was elke avond weer een leuke discussie! (De een zit onder de tafel en de ander maakt weer kastelen van het eten.) Heb de eerste avond 2 filmpjes gemaakt van Georgia en Winnie die hun eerste hap courgette eten.. Ik zal ze proberen te uploaden hierop!

Maar zo is bijvoorbeeld ook het gene gebeurd waar ik zo bang voor was.. Winnie heeft overgegeven! En als ik ergens niet tegen kan... dan is het wel overgeven! De maag van Winnie was niet zo gecharmeerd van de spinazie die ze moest eten en dat werd me even goed duidelijk gemaakt! Paniek!! Wat moet ik doen?! Weg kijken! Neus dicht! Nee dit kan ik niet maken... Ik ben de au pair, ik moet helpen! Waarom ben ik een au pair?!!! Oke, ik MOET helpen! Maar hoe? Hoe ga ik dit doen?! Gelukkig was het allemaal over dr jurkje heen dus heb d'r haar jurkje vast laten houden, naar de badkamer gedirigeerd, bad vol laten lopen (nog steeds met de neus dicht). Kind helemaal overstuur in bad gezet. Zelf liep ik er nog bij te kokhalzen ook, Georgia die door het huis loopt te schreeuwen dat Winnie heel ver weg van d'r moest blijven en IEL IEL. Mijn god.. wat een chaos! Gelukkig kwam Jo toen thuis en heeft het van me overgenomen. Want ik moest naar de tennisles en was al laat omdat Jo iets later was dan normaal. Dus ik liep heel erg opgelucht naar de achterdeur toe om weg te gaan en jahoor ik stap nog even in een gemist plasje spinazie (als je snapt wat ik bedoel.) OH.. MY.. GOD! Ja... mijn tennisles was ook echt een drama daarna.

Ook heb ik het geweldige berichtje gehad van m'n ouders en Koen en Roos dat ze besloten hebben om in juli/augustus naar Australië te komen!! Super super super leuk! Ben al samen met Phil routes aan het plannen geweest op de grote Australië kaart met punaises. En heb al een hele lijst gemaakt met activiteiten die we gaan doen! Ik vind het ook heel erg leuk dat ik straks iedereen aan elkaar kan voorstellen en kan laten zien waar ik ben en wat ik doe hier! Dat wordt dan allemaal toch een beetje beter begrepen als ze het daadwerkelijk gezien hebben!

Ik zal zo de filmpjes uploaden van de eerste Hello Fresh maaltijd van Georgia en Winnie als dat lukt! En daarna snel lekker slapen! Morgen ochtend weer vroeg op! half 7 om precies te zijn! Fijne zondag nog allemaal!! (Met heerlijk weer hoorde ik!)